Heeft mijn hond of kat jeuk of is dit normaal poetsgedrag? De signalen van jeuk zijn soms moeilijk om op te merken, maar soms ook zeer duidelijk.
Elke hond of kat krabt weleens. Maar wanneer is dit normaal en wanneer is dit een teken van een jeukprobleem?
Hoe een jeukklacht herkennen?
Katten staan gekend omwille van hun poetsgedrag, ook wel grooming genoemd. Het intensief likken dient om de vacht te ontdoen van verontreinigende stoffen en geuren of haarklissen uit te trekken. Het poetsgedrag focust zich voornamelijk ter hoogte van de kop, de pootjes en flanken.
Het verschil met jeuk ligt in een aantal punten:
- de frequentie van het normale grooming gedrag
- het uitbijten van normale vacht
- het ontstaan van huidletsels door de ruwe tong
- de plaats waar deze letsels zich voordoen
Bij katten met jeuk zullen voornamelijk ter hoogte van kop of nek (open) wondjes ontstaan en treedt vaak kaalheid op ter hoogte van de buik.
Honden doen op hun beurt minder aan grooming, waardoor jeuk bij baasjes vaak gemakkelijker opgemerkt kan worden.
De vaak voorkomende tekenen van jeuk bij de hond zijn:
- intensief likken, bijten of knabbelen aan de pootjes
- flapperen met de oren
- op het achterwerk schuren
- meermaals per dag aan de flank krabben
- vachtverkleuring (onder meer ter hoogte van de pootjes)
Een typerend beeld is een witte hond met bruine teentjes. Dit is een duidelijk teken van chronische jeuk.
Open wondletsels zoals bij de kat zien we bij de hond minder.
De oorzaken van jeuk zijn zeer divers . Deze kunnen te vinden zijn in een vlooieninfectie tot een paraneoplastisch proces van de pancreas. Dus duidelijk niet allemaal even simpel.
Het merendeel van de jeukklachten is evenwel toe te kennen aan infectieuze oorzaken, zoals vlooien en allergische oorzaken, zoals een omgevingsallergie of voedingsallergie.
Bij bepaling van jeuk dient een duidelijk onderscheid gemaakt te worden tussen acute jeuk of chronische jeuk.
Bij acute jeuk kan je als eigenaar zeker al starten met het toedienen van een goed en afdodend ontvlooiingsmiddel. Op deze manier is er al vaak een oplossing geboden.
Chronische jeuk is een complexer verhaal. Deze jeuk is een mix van oorzakelijke redenen en eventueel complicerende factoren en dient derhalve dan ook volledig dermatologisch te worden nagezien.
Waar moet u rekening mee houden indien uw huisdier een chronische jeukpatiënt is?
- Vlooien- en voedingsallergieën kunnen behandeld worden.
- Een omgevingsallergie kan worden onderdrukt, maar niet genezen. De enige uitzondering hierop is desensibilisatie. Hierbij wordt er een modulatie van het immuunstelsel bekomen door adaptatie aan het oorzakelijk allergeen. Dit principe is deels te vergelijken met het opnemen van kleine hoeveelheden slangengif in een telkens hogere dosis tot je hier niet meer ziek van wordt.
- In de aanvangsfase van de diagnose zijn geduld en tijd van groot belang. Zo zal bij een voedingsallergie het zoeken naar de correcte voeding vaak wat tijd in beslag nemen. Geraak dus zeker niet ontmoedigd als het probleem na 1 week nog niet opgelost is.
- Bloedonderzoeken om (immunoglobuline E bepaling) voedingsallergieën op te sporen is niet bruikbaar. Vandaar dat de gouden standaard nog steeds het aanwenden van een eliminatiedieet is ter bevestiging van een voedingsallergie.
Als u een jeukende hond of kat hebt, pak dit snel en volledig aan. Dit bespaart vaak toekomstige kosten in telkens terugkerende consultaties voor hetzelfde probleem.
Heeft jouw huisdier last van jeuk of heb je hiervan een vermoeden?
Boek dan zeker een afspraak in onze praktijk. Dierenarts Yves Portier volgt traject aan de European School of Advanced Veterinary Studies aan de Universiteit van Luxemburg waar hij zich toespitst op de dermatologie. Hij staat dan ook steeds klaar om alle dermatologie patiënten te ontvangen.
Terug naar overzicht